تولید خمیر جلبکی نانوکلروپسیس (nannochloropsis oculata) و ارزیابی اثرات ویتامین c و e در افزایش ماندگاری آن در طول دوره نگهداری

امروزه بهره¬برداری از جلبک ها در ابعاد صنعتی، کشاورزی، دارویی و غذایی ابعاد بسیار گسترده¬ای یافته و تکنولوژی مدرن برای تولید و بهره¬برداری از جلبک¬ها در کشور¬های صنعتی و پیشرفته جهان مورد استفاده قرار می¬گیرد. در این مطالعه ضمن بررسی روش¬هایتولید خمیر جلبکی نانوکلروپسیساکولاتا (nannochloropsis oculata)، اثرات ویتامین¬¬هایc و e(فرم آلفا-توکوفرول)در افزایش ماندگاری طی 8 هفته نگهداری در دمای یخچال (c? 4) و همچنین اثر رسوب¬گذاری، با استفاده از کیتوزان 5/0% و ph¬های مختلفمورد بررسی قرار گرفت. برای تولید خمیر جلبکی ابتدا جلبک مورد نظر در شرایط کشت استاندارد (محیط کشت کانوی، میزان نور 2000 - 1000 لوکس، دما c? 1 ± 24 و 6/8 -5/7 =ph و شوری ppt 24 - 20 و با هوادهی)تولید شده و سپس در مرحله رشد لگاریتمی با استفاده از سانتریفیوژ (rpm 12000) تهیه شدند. مقدار تراکم خمیر جلبکی با استفاده از این روش 1010 × 8/1 سلول در میلی¬لیتر به دست آمد. میزان زنده¬مانی سلول¬ها در ابتدای کاربا استفاده از رنگ evans blue بدست آمد. سپس به نمونه¬های خمیر جلبکی مقادیر مختلفویتامین c به (میزان w/w1/0%)، ویتامین e(به میزان w/w1/0%) و مخلوط دو ویتامین به نسبت مساوی (به میزان w/w1/0%)اضافه گردید و در یخچال به مدت 2 ماه نگهداری شدند. در طول مدت نگهداریآزمایش¬های میکروبی (بار باکتریایی کل، باکتری¬های سرما¬دوست و باکتری¬های دریایی کل)، آزمایش¬های شیمیایی (اندازه¬گیری تیوباربیتوریک اسید، مجموع بازهای نیتروژنی فرار و ph) و تعیین درصد زنده¬مانی هر هفته یک بار و همچنین پروفیل اسید چرب و آنالیز تقریبی در ابتدا، میانه و انتهای دوره نگهداری صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که درصد زنده¬مانی در هر دو تیمار ویتامین c و e در انتهای دوره نسبت به گروه کنترل بیشتر بود که حاکی از اثر مثبت نگهدارنده¬ها دارد. در مجموع بار باکتریایی در گروه نگهدارنده¬ها کمتر از گروه شاهد بود. مقادیر باز¬های نیتروژنی فرار و ph در گروه حاوی ویتامین c کمتر از گروه شاهد بود. تیمار حاوی ویتامین e موثرترین تیمار برای کاهش میزان تیوباربیتوریک اسید بود. میزان زنده¬مانی در طی دوره بالا و مواد افزودنی به عنوان نگهدارنده مناسب این فرآورده عمل نمودند. . نتایج حاصلاثر رسوب-گذاری نشان داد که در ph¬های بالا (قلیایی)، سرعت رسوب جلبک نسبت به تیمارهای با ph کمتر (اسیدی) بیشتر بوده است. همچنین بالاترین میزان کارایی برداشت و درصد زنده¬مانی به ترتیب درph¬های 10 و 8گزارش شده است.در مجموع نتایج این تحقیق نشان از تولید خوب خمیر جلبکی با استفاده از روش سانتریفیوژ بود.